Oftewel: niet denken, maar doen. Iets waar ik nooit goed in ben geweest. Het gaat ook niet zo’n ‘voornemen’ van me worden, want ik weet inmiddels wel beter. Het gaat me toch niet lukken om me eraan te houden. Daar ken ik mezelf inmiddels wel goed genoeg voor, haha. Maar ik vond het wel een goede titel om de 24623e ‘start’ van mijn blogcarrière in te luiden. Het komt vaker terug in mijn hoofd: ik wil bloggen, maar waar begin ik dan? Welke onderwerpen kies ik, moet ik me dan focussen op iets specifieks, moet ik dan een nieuwe layout, een nieuw logo, alles nieuw en mooi en alles moet perfect?!? Ja, dat werkt natuurlijk niet! 

In mijn vorige ‘Currently’-post schreef ik achter ‘Loving’ dat ik digitale schilderijen/tekeningen maakte met mijn nieuwe tekentablet. Niet lang daarna koos ik ervoor om een iPad aan te schaffen, zodat ik gebruik kon maken van de app Procreate om te schilderen en tekenen. Een van de beste beslissingen van 2020! Procreate is heel fijn en intuïtief om in te werken, en ik heb al allerlei schilderijen en tekeningen gemaakt. Het leek me leuk om een aantal van mijn favorieten te delen in een blogpost, dus bij dezen! Je kunt op de creaties klikken om ze wat groter te bekijken.

↑ 50mm, f/10.0, ISO 160, 1/125s

Afgelopen vrijdag zat ik aan mijn bureau naar buiten te kijken, naar hoe de zon (eindelijk) weer lekker scheen. Het was bijna tijd voor golden hour en ik had al zó lang niet buiten gefotografeerd (laatste keer was herfst vorig jaar, shocking right?)… dit was het moment om daar verandering in te brengen. Ik belde mijn moeder en samen gingen we op pad! Helaas werd het vrij snel bewolkt en kwam de zon nog maar af en toe door, maar ik heb wel wat fijne foto’s kunnen maken. Die ik natuurlijk bij dezen wil delen. :-)

Zo’n lange tijd niet echt geblogd, betekent ook dat ik een verzameling aan favorieten heb om te delen. Boeken, series, muziek… maar laat ik eens voorzichtig beginnen met een Currently-post. Wel extra uitgebreid deze keer!

Zo, ik ben achter de schermen weer lekker met mijn bloglayout bezig geweest. Als ik dan toch bezig ben, blader ik natuurlijk altijd weer even terug door mijn blogposts. Op die manier zo snel door de tijd terug bladeren, laat wel echt zien hoeveel er in de loop van de tijd is veranderd… en hoeveel juist niet. Maar vooral veel wél. Logisch ook, want dat is het enige zekere in het leven, nietwaar? Vooral wanneer je in de twintig bent: wat gebeurt er veel, en wat leer je veel over jezelf. Inmiddels ben ik 30 (en hoef ik niet meer lang te zoeken naar een grijze haar op mijn hoofd), en ook dat brengt ook wel ‘even terugkijken op je leven’ met zich mee. Mijn punt? Alles verandert en dat is meer dan oké. En omdat ik mijn blog ook graag met de tijd mee laat gaan, leek me een ‘let’s catch up‘-post een leuk idee. Oh, en mijn laatste, echte ‘catching-up’-post was in mei 2016. Ehm, enough said.