En toen was het alweer bijna tijd om afscheid te nemen van Keulen… Op de laatste dag dat ik er was, was het ineens heerlijk zonnig weer! Superfijn, want ik was van plan een lange wandeling te maken richting en in het Rheinpark, en met een blauwe lucht en zonneschijn is dat natuurlijk nog fijner. Al moet ik zeggen dat de blauwe lucht af en toe verdween achter een hoop wolken. Ik liet mijn bagage achter in het hotel en ging erop uit, gewapend met mijn camera.

Ik werd onderweg naar het park nog een keer om de weg gevraagd door een vrouw, in het Duits. Ik ging er – heel stom eigenlijk – bij voorbaat al vanuit dat ik het niet wist, dus ik verontschuldigde me en zei dat ik niet kon helpen (wel in het Duits, goed hè). Pas héél veel later realiseerde ik me dat ik wél wist waar ze heen moest en ik haar dus eigenlijk had kunnen helpen… hoe stom, haha. Vlak bij het Rheinpark is een soort strandje langs de Rijn, heel leuk! Daar heb ik heerlijk even genoten van het (geluid van het) water en het uitzicht op de stad.

Eenmaal in het park heb ik even in het zonnetje gezeten op een bankje, voor ik weer verder wandelde. Er was zo veel te zien in het park, ik denk dat ik nog niet eens een kwart heb gezien. Helaas had ik geen tijd om nog meer rond te lopen. Maar gelukkig heb ik heel veel moois gezien! Ik kwam heel veel mooie bloemen tegen, en die kan ik nooit weerstaan, dus die staan honderd keer op de foto, haha.

Ondertussen begon de lucht in de verte er een beetje dreigend uit te zien en hoorde ik zelfs wat onweer. Gelukkig bleef het wel droog! En het ziet er altijd heel bijzonder uit, de combinatie zonlicht en donkere wolken.

Na mijn bezoek aan het Rheinpark was het tijd om weer richting het centrum te lopen en te gaan lunchen. Ik haalde een heerlijk broodje dat ik in een (ander) parkje opat. Wat heb ik verder nog gedaan? Bagage ophalen, eten inslaan voor de treinreis terug, per toeval vegan ijs ontdekt én gegeten (of course) en daarna héél lang gestaan. Eerst wachtend op de vertraagde trein, en toen de héle treinreis richting Nederland staand doorgebracht. Je kunt je voorstellen dat ik toch wel heel blij was toen ik weer thuis was en me op mijn bed kon storten…