“Zeg, loop jij nog wel eens hard?” JA, zeker! Ik heb er alleen al bijna twee maanden niet over geschreven op mijn blog. De tijd gaat ook hard hè. Maar als je Just Keep Running volgt dan ben je misschien een beetje op de hoogte van mijn hardloopperikelen. Overigens ook als je een van mijn Instagram-volgers bent. En ja, ik ga hier op mijn blog ook lekker een stukje schrijven over hardlopen. Omdat het kan. En omdat ik natuurlijk veel te schrijven heb over mijn favoriete hobby!

In februari heb ik welgeteld 7,5 kilometer gelopen. In totaal. Dus niet in één keer ;-) Ach, het was dan ook een maand waarin ik het grootste deel op vakantie was, dus toen is hardlopen er even niet echt van gekomen. Daarom was februari niet echt een maand om over te schrijven. Alhoewel, hardlopen in Maleisië (hoe weinig kilometers het ook waren) was natuurlijk wel een avontuur op zich!

Kijk dan toch! Wat een heerlijke plek was dat. Maar daar hadden we het niet over. Ik heb me in Kuala Lumpur gewaagd aan de loopband… wat een rotding is dat! Nee, ik was er niet enthousiast over. Ik vond het nogal saai en daardoor was het veel sneller vermoeiend. Ga ik niet vaker doen, hoor. Ik heb het daar ook nog aangedurfd te gaan lopen in een parkje, waar een speciaal running track te vinden was. Dat was wel een succes! Wel een heel zweterig succes, de details zal ik je besparen ;-) Het was vooral héél gaaf om zo in een park in Kuala Lumpur, vlakbij de Twin Towers, te hardlopen.

Maart zit weer vol met stukjes hardlopen! Ik maakte me een klein beetje zorgen om de CPC Loop die ik op 8 maart ging lopen, ik had immers niet heel veel kunnen trainen. Mijn laatste 10 kilometer was begin januari geweest… maar guess what? I ROCKED IT! Al zeg ik het zelf ;-) Het was superleuk, supertof en het ging supergoed. Da’s de conclusie. Sowieso, hardloopevenementen zijn altijd supergezellig en hebben een hele motiverende sfeer, is mijn mening! Ik kan nu al niet wachten op de volgende. En laat nu net komende zondag zijn, de Zandvoort Circuit Run, 5 km. Zin in! (Is iemand van jullie ook daarbij?)

Ik liep hard richting mijn ouders (waarna zij mij weer naar huis brachten – shhh), ik liep een rondje van 5 km op mijn verjaardag, twee dagen later stond ik weer buiten in mijn hardloopschoenen en een paar dagen daarna ben ik een stukje gaan vliegen. Niet letterlijk, maar oooh ik voelde me net alsof ik vloog! Ik heb gewoon 2 kilometer lang héérlijk gesprint (oké, met een stukje langzaam joggen tussendoor, zo’n fantastische conditie heb ik ook niet ineens hoor). Ik weet niet waar het vandaan kwam, het ging gewoon vanzelf. 2 km in 9:44 minuten, wow. Ik heb GENOTEN! En da’s waar het om draait! Oh, en het is zeker niet verkeerd om te merken dat je sneller wordt… en er stiekem een beetje trots op te zijn.

Hoe het me komende zondag in Zandvoort vergaat kun je sowieso lezen op JKR, maar ik zal er natuurlijk hier ook nog wat woorden (en foto’s?!) aan wijden! Tot snel lovelies!